سرزمین بکر نگاه تو

برشی از کتاب سرزمین بکر نگاه تو مجموعه اشعار کلاسیک ابوالقاسم وردیانی نشر ستاره جاوید

به جای مقدمه

شاعر نیستم، فقط گاهی در مقابل هجوم واژه‌ها کم می‌آورم و تسلیم می‌شوم و چیزهایی که در این کتاب آمده، از نشانه‌های شکست من در این منازعه

است. اولین بار در ده سالگی تسلیم واژه‌ها شدم و عجیب اینکه این جنگ و گریز هنوز هم ادامه دارد.

برویم سر اصل مطلب. در این مجموعه غزل‌هایی آمده که ابیات کمی دارد و از تعریف و قاعده غزل تبعیت نکرده است. البته بسیاری از دوستان صاحب‌نظر و

صاحب ذوق من هم بر آن نکته گرفته‌اند و جواب من هم همیشه این بوده است: «وقتی احساس می‌کنم حرفم را زده‌ و احساسم را بیان کرده‌ام، چه نیازی

به زیاده‌گویی؟»

و البته ایشان راضی نشده و نمونه‌های فراوان از شاعران متقدم و متاخر می‌آورند و کتاب  المعجم شمس قیس رازی را میانجی قرار می‌دهند

و می‌فرمایند: «باید به تعداد قافیه‌های موجود بیت تولید کنی!» اما به گمان من بیان احساس چیزی نیست که بشود برای آن نسخه تجویز کرد. گاهی یک

«آه» کار قصیده‌ای را می‌کند و گاهی دیوانی مملو از شعر نمی‌تواند جای یک واژه را که درست، به‌جا و موثر به کار رفته، بگیرد. موضوع دیگری که باید به آن

اشاره کنم این است که خیلی از به اصطلاح شعرهایم برای «خوانده نشدن» گفته شده و این تعداد از میان آنها انتخاب شده است و این، دلیل کم‌حجم بودن

این مجموعه است.

بر خود لازم می‌دانم که از شاعر گرانقدر، برادر عزیزم جناب آقای دکتر غلام‌رضا ابراهیمی تشکر و قدردانی کنم که اگر مهربانی و لطف ایشان نبود، این

مجموعه به چاپ نمی‌رسید.

ابوالقاسم وردیانی

بیستم بهمن ۹۵

تهران

۱

ای سرزمین بکر نگاه تو دیدنی

ای ناز چشم‌های نجیبت خریدنی

امشب بیا نفس نفس از عاشقی بگو

ای بیت بیت،‌ قند لبانت چشیدنی

آدم نشست پای گناهش،‌ چرا که دید

لبخند مهربان تو سیبی است چیدنی

ای دست‌هات فرصت آغاز عاشقی

تو حس خوب و ساده‌ی صبح رسیدنی

بی آسمان چشم تو شاعر نمی‌شدم

بی تو نه شعر بود و نه شوق پریدنی